Του Αλέξανδρου Πιστοφίδη
Ο Norberto Bobio (1909-2004) ο τελευταίος των μεγάλων φιλοσόφων του περασμένου αιώνα, στην ερώτηση «πιστεύετε στον Θεό», αρνιόταν πάντοτε να τοποθετηθεί λέγοντας «δεν είμαι αθεϊστής, ούτε αγνωστικιστής, αλλά ούτε Χριστιανός, είμαι όμως πνευματικό παιδί της χριστιανικής κληρονομιάς της αγάπης».
Σε μια από τις τελευταίες του συνεντεύξεις, στο ίδιο ερώτημα, απάντησε «ναι, πιστεύω στην ύπαρξη του Θεού. Ο Θεός υπάρχει μέσα στο σώμα κάθε μικρού παιδιού στον κόσμο, που πεινάει, που υποφέρει και βασανίζεται. Μαζί του πεινάει, υποφέρει και βασανίζεται ο ίδιος ο Θεός».
Ήταν η πιο λογική και χρήσιμη απάντηση που δικαιολογεί την ύπαρξη του Θεού.
Ένας ενήλικας, ακόμα κι αν υποφέρει από απρονοησία ή βασανιστεί για τις ιδέες του, γνωρίζει από πριν το τίμημα των πράξεων και των ιδεών του και, εν αντιθέσει προς ένα παιδί, είναι σε θέση να επεξεργαστεί τους λόγους και να ανακουφιστεί ξορκίζοντάς τους. Τα παιδιά, εκτός του ότι δεν έχουν αυτήν τη δυνατότητα, είναι συνήθως τα πιο εύκολα και τα πιο ευάλωτα θύματα των κάθε λογής τεράτων με μάσκα ανθρώπου.
Αν λάβουμε υπόψη μας, ότι, σήμερα, τον 21ο αιώνα, με το αυστηρό νομικό πλαίσιο και τις γραμμές επικοινωνίας S.O.S. των διαφόρων οργανώσεων προστασίας των παιδιών, ένα στα τρία παιδιά πέφτει θύμα σωματικής και σεξουαλικής βίας, δύσκολα μπορούμε να φανταστούμε τι συνέβαινε σε παλαιότερες εποχές.
Άγνωστο πόσες δεκάδες και εκατοντάδες εκατομμυρίων παιδιών, έχουν βιώσει κατά το παρελθόν τη φρίκη της σωματικής βίας και της εκμετάλλευσης.
Άγνωστο, πόσα έχουν υποστεί σωματική και σεξουαλική βία μέσα στην ίδια την οικογένεια ή από ανθρώπους υπεράνω πάσης υποψίας, όπως ιερείς και «αξιοσέβαστα» μέλη της κοινωνίας και γι” αυτόν ακριβώς τον λόγο υπέστησαν τα πάνδεινα (από υποχρεωτικό εξορκισμό του εσωτερικού δαίμονα μέχρι τον εγκλεισμό σε σωφρονιστικό ίδρυμα) όταν τόλμησαν να φανερώσουν το δράμα τους στα πιο έμπιστα πρόσωπά τους, στους γονείς ή στα αδέρφια τους, που όμως, για τους γνωστούς λόγους, δεν έγιναν πιστευτά!
Είναι απίστευτο, πόσοι φανατικοί πιστοί σε ολόκληρο τον κόσμο, είναι διατεθειμένοι ακόμα και να σκοτώσουν όποιον τολμήσει να προσβάλει τον Θεό τους. Λες κι αυτός ο «Παντοδύναμος» δεν έχει τη δύναμη να υπερασπιστεί τον εαυτό του και χρειάζεται τη βοήθεια του κάθε ανόητου φανατικού καιροσκόπου, που νομίζει πως με το γλείψιμο θα κερδίσει την εύνοιά του.
Τα παιδιά, είναι οι μόνοι θεοί που χρειάζονται την προστασία μας και την αξίζουν.
Όταν βλέπουμε ακόμα και γονείς να χειροδικούν ή να ξευτελίζουν με λόγια τα παιδιά τους δημοσίως και δεν επεμβαίνουμε, είμαστε όχι απλώς βλάσφημοι και άπιστοι, όχι απλώς ξευτελίζουμε το ανθρώπινο γένος, αλλά συμβάλουμε στην πτώση πολλών μικρών Αγγέλων σε Εωσφόρους.
Μέχρι την ηλικία των επτά ετών διαμορφώνεται ο χαρακτήρας. Από εμάς τους ενήλικες θα εξαρτηθεί αν θα τείνει το παιδί να γίνει άγγελος ή φτωχοδιαβολάκος.
*Στις 20 Νοεμβρίου του 1989, καθιερώθηκε η 19η Νοεμβρίου ως η Παγκόσμια ημέρα κατά της παιδικής κακοποίησης και υιοθετήθηκε, από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ, η Παγκόσμια Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού.
Η Σύμβαση έχει επικυρωθεί από όλα τα κράτη του κόσμου, εκτός των ΗΠΑ και της Σομαλίας!
Πηγή: arouraios.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου