“Τον διεσκορπισμένον μου νούν συνάγαγε, Κύριε,
και την χερσωθείσαν μου καρδίαν καθάρισον,
ως τω Πέτρω δος μοι μετάνοιαν, ως τω τελώνη στεναγμόν, ως τη πόρνη δάκρυα,
ίνα κραυγάζω σοι, βοήθει μοι, εκ των ρυπαρών λογισμών ρύσαι με,
ότι ως κύματα θαλάσσης επανέστησαν επ᾽ εμέ αι ανομίαι μου,
ως σκάφος εν πελάγει χειμάζομαι υπό των λογισμών μου,
αλλ᾽ εις εύδιον λιμένα οδήγησόν με, Κύριε,
διά της μετανοίας και σώσον με.
Σφοδρώς γαρ θλίβομαι διά την ασθένειαν του νοός μου,
ως μη θέλων πάσχω την ακούσιον προς την αλήθειαν αλλοίωσιν.
Διό κράζω σοι, Θεαρχική Τριάς Αγία, βοήθει μοι,
εν τη στάσει των αγαθών κατάταξόν μοι”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου